Z innej beczki

   Planując wymarzony urlop na stokach słowackich gór, zdecydowaliśmy o zakupie nosidła specjalistycznego dla naszej dwulatki. Rozwiązanie było ze wszech miar oczywiste i już w połowie lipca zrealizowaliśmy pierwszy krok. Takim sposobem ładne czerwone "krzesełko"(jak mówi o nim Lilka) pojawiło się w naszym domu. Dziecko od razu się w nim zakochało, a my zaakceptowaliśmy praktyczność tego urządzenia ;)
   Kolejnym krokiem było sprawdzenie nowego nabytku w terenie. Pełni więc pasji i zaangażowania dopięliśmy paski plecaka i ruszyliśmy w trasę. Gwoli ścisłości - noszenie pozostawiłam mężczyźnie - niech się hartuje... Za pierwszy cel obraliśmy Las Bielański,po drodze był tylko mały przystanek na Cytadeli.

 Jak już tata udowodnił sobie swoje możliwości to poszliśmy dalej.. :)

   Zanim doszliśmy do miejsca docelowego zdążyliśmy się już nieco zmęczyć - no dobra, ja mniej :). Na szczęście dziecię nie marudziło, ba, było zachwycone nową perspektywą i faktem że nie musi angażować swoich nóg do przemieszczania się. Jeśli chodzi o plecak to po piątej regulacji wszystkich pasków i dopasowania wszystkiego tak idealnie do ciała, że lepiej się już nie dało to okazał się być wygodny. Choć szelki mogłyby być szersze, za to pas biodrowy jest świetny i ogólna konstrukcja jest stabilna.

   Problemem z jakim musieliśmy się zmierzyć to kwestia spania w takim "krześle". Choć zazwyczaj Lila za dnia nie śpi to w nosidle, zdecydowanie z nudów, po prostu odpłynęła. Główka jej opadła na tyle, że zaczęliśmy się zastanawiać jak zredukować to niezdrowe podskakiwanie w czasie ruchu. Najszybszym rozwiązaniem okazała się tetrowa pielucha, która - niczym hamak - podtrzymywała blond główkę.

    Rozwiązanie było dobre, no ale nie ukrywajmy - będzie trzeba wymyślić coś bardziej odpowiedniego bo na kilku godzinny marsz coś takiego się nie nadaje. Ale mam w zanadrzu plan poprawy sytuacji(oczywiście szyciowy), którego wynik na pewno zagości na blogu :).
   Na koniec umieszczam jedno z najsłodszych zdjęć jakie udało nam się zrobić Lilu. I zdecydowanie to był najlepszy sposób na odpoczynek - nie tylko dla małej globtroterki ;)

Pozdrawiam wszystkich i zapewniam, że kolejny post będzie wyłącznie o szyciu :)

Inga